Η ιστορία των γαντιών Πυγμαχίας

Στη σύγχρονη εποχή, τα γάντια πυγμαχίας έρχονται σε διάφορα στιλ ανάλογα με την εταιρία αλλά και σε διάφορα μεγέθη (βλ. 10oz, 12ozκλπ.). Όμως δεν ήταν πάντα έτσι! Η πυγμαχία έχει ιστορία χιλιάδων ετών και εμφανίζεται ως Ολυμπιακό άθλημα από το 688 π.Χ. στην αρχαία Ελλάδα.

Στην αρχαία Ελλάδα λοιπόν, τα γάντια του μποξ αποτελούνταν από λωρίδες δέρματος που τυλίγονταν γύρω από τα χέρια, χωρίς κάποιο αφρώδες υλικό. Έμοιαζαν δηλαδή περισσότερο στα σημερινά μπαντάζ, παρά στα πυγμαχικά γάντια! Η βασική λογική αυτού του τυλίγματος με τα τα τότε γάντια – μπαντάζ ήταν η προστασία του ευαίσθητου σκελετού των χεριών από τα χτυπήματα και λιγότερο η προστασία του αντιπάλου.

Μετά την αρχαία Ελλάδα, οι Ρωμαίοι τίμησαν την πυγμαχία με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, μετατρέποντάς την σε λουτρό αίματος. Παρέμειναν μεν στην λογική του τυλίγματος των χεριών με τις δερμάτινες λουρίδες, όμως πρόσθεσαν στην συνταγή καρφιά και άλλα αιχμηρά αντικείμενα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πυγμαχία να μετατραπεί σε άθλημα της αρένας με τον ηττημένο να χάνει συνήθως τη ζωή του. Μάλιστα, τα γάντια μποξ που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι ήταν τόσο βάρβαρα, που το «άθλημα» απαγορεύτηκε επισήμως στον δυτικό κόσμο από το 30 π.Χ και για τουλάχιστον 1500 χρόνια μετά!

Όταν η πυγμαχία ξαναέκανε την εμφάνισή της προς τα τέλη του 17^ου αιώνα μ.Χ. ήταν αρχικά χωρίς γάντια του μποξ, αλλά με γυμνές γροθιές. Πολύ γρήγορα όμως και λόγω της πιο πολιτισμένης προσέγγισης του μποξ στον δυτικό κόσμο, τα γάντια πυγμαχίας δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους! Μάλιστα, αυτή τη φορά είχαν και μαλακή επένδυση: Ένας Βρετανός, πρωταθλητής πυγμαχίας στις αρχές του 18^ου αιώνα ονόματι Jack Broughton θεωρείται πως είναι ο εφευρέτης των σύγχρονων γαντιών πυγμαχίας (boxing gloves). Όμως αυτά τα δερμάτινα γάντια μποξ, χρησιμοποιούνταν αρχικά μόνο ως γάντια προπόνησης ή σε ανεπίσημους αγώνες. 

Στις μεγάλες πυγμαχικές διοργανώσεις, οι πυγμάχοι εξακολουθούσαν να παίζουν με γυμνά χέρια, χωρίς πυγμαχικά γάντια.

Κατά τη διάρκεια όλου του 18^ου αιώνα αλλά και μέρος του 19^ου, οι επίσημοι κανόνες πυγμαχίας δεν έκαναν καμία αναφορά σε γάντια μποξ μιας και πολλοί μποξέρ ήταν αντίθετοι στο να εγκαταλείψουν την αγνότητα των γυμνών χεριών στη πυγμαχία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσει μπαράζ απαγορεύσεων του πυγμαχικού αθλήματος σε πολλές χώρες του κόσμου.

Το τέλος της βαρβαρότητας άρχισε το 1866, όταν ο Λονδρέζος John Graham Chambers δημοσίευσε τους κανόνες πυγμαχίας Queensbury οι οποίοι μεταξύ άλλων, υποχρέωναν τους πυγμάχους να χρησιμοποιούν γάντια πυγμαχίας με αφρώδες προστατευτικό υλικό σε όλα τα πυγμαχικά events. Μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα είχαν πρακτικά καταργηθεί όλα ματς που δεν χρησιμοποιούσαν γάντια box.

Τα σύγχρονα γάντια πυγμαχίας είναι πολύ πιο εξελιγμένα και πιο ασφαλή από παλιά, τόσο για το χέρι που τα φοράει, όσο και για το άτομο που δέχεται τα χτυπήματα. Πλέον από τους κατασκευαστές γαντιών μελετάται πολύ η εφαρμογή στο χέρι σε συνδυασμό με την απορροφητικότητα του εσωτερικού αφρώδους υλικού ώστε να είναι όσο πιο ασφαλές γίνεται.

Μοιραία, η τιμή παίζει ρόλο: Κατασκευαστές όπως η Hayabusa, η Twins και η Venum είναι εταιρίες που μελετάνε πολύ το θέμα της κατασκευής και της ασφάλειας. Μάλιστα η Hayabusa και η Venum είναι από τις εταιρίες που βασίζονται πάρα πολύ στο θέμα της έρευνας & ανάπτυξης, ενώ άλλοι κατασκευαστές όπως η Twins, η Raja, ή η King βασίζονται περισσότερο στην παράδοση και στην Ταϊλανδέζικη εμπειρία που έχουν αποκομίσει από τα τόσα χρόνια που φτιάχνουν γάντια. Στην ουσία πρόκειται για δύο διαφορετικές προσεγγίσεις οι οποίες αντιμετωπίζουν με επιτυχία το ίδιο πρόβλημα!