Είμαστε κολλημένοι στις τηλεοράσεις μας στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, κάνουμε share τις ιστορίες επιτυχίας των αγαπημένων μας αθλητών και παρακολουθούμε με δέος καθώς τους δίνουν χρυσά μετάλλια. Η επιτυχία τους μας εμπνέει τόσο πολύ που μερικές φορές ξεχνάμε να αναρωτηθούμε πώς έφτασαν εκεί. Από πού ξεκίνησαν, τα σκαμπανεβάσματα που είχαν και όλα τα ενδιάμεσα.
Η Sub-Junior World Champion Powerlifter Laoise Quinn αφηγείται την ιστορία της, από τις προπονήσεις αερόβιας άσκησης έως το πως κατάφερε να κάνει squat με 147,5 κιλά, όλα αυτά ενώ ισορροπεί την ζωή της κι ως φοιτήτρια πλήρους φοίτησης.
“Το καλύτερο πράγμα που έχω κάνει ποτέ”
Φυσικά, η Laoise δεν ξεκίνησε σηκώνοντας περισσότερα από το διπλάσιο σωματικό της βάρος, ξεκίνησε (όπως και πολλοί από εμάς) με αερόβια προπόνηση. Και σε ηλικία 14 ετών, το να δοκιμάσει να μπει στο γεμάτο με κόσμο τμήμα με τα βάρη ήταν μια τρομακτική σκέψη, αλλά η Laoise το ξεπέρασε πολύ γρήγορα.
«Τελικά βαρέθηκα την αερόβια άσκηση και πήγα στο τμήμα με τα βάρη. Στην πραγματικότητα, φοβόμουν τόσο πολύ να μπω σε αυτό το τμήμα, επειδή το γυμναστήριο στο οποίο ήμουν εκείνη τη στιγμή ήταν λίγο πολύ τα κορίτσια από τη μια πλευρά όπου έκαναν την αερόβια προπόνηση τους και τα αγόρια από την άλλη με τα βάρη. Αλλά σκέφτηκα ότι «δεν πειράζει απλά θα πάω και ήταν το καλύτερο πράγμα που έχω κάνει ποτέ».
Αν και αυτό πυροδότησε την αγάπη της Laoise για το lifting, τελικά βαρέθηκε τη ρουτίνα της και ήθελε περισσότερα. Έτσι, μπήκε σε μια ομάδα powerlifting και αμέσως ένιωσε σαν στο σπίτι της.
«Αμέσως ήταν το πιο φιλόξενο πράγμα ποτέ. Έκανα αθλήματα όπως ενόργανη όταν ήμουν νεότερη, αλλά δεν βρήκα ποτέ μια κοινότητα όπως έκανα με την κοινότητα του powerlifting».
Ο Laoise εξομολογείται: «Ήμουν πραγματικά πολύ κακή όταν ξεκίνησα, αλλά πήρα προπονητή και συμμετείχα σε έναν διαγωνισμό και τώρα είμαι εδώ και μόλις κέρδισα το World’s».
«Κύκλος περιορισμού και υπερφαγίας»
Η παρακολούθηση θερμίδων και μακροθρεπτικών συστατικών σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να είναι απίστευτα αποθαρρυντική και το να πρέπει να δώσεις ιδιαίτερη προσοχή στο βάρος σου για το άθλημά σου έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει σε αρνητικές διατροφικές συνήθειες.
Η Laoise παρακολουθούσε τις θερμίδες της στα 14 της για τους λάθος λόγους. Η διατροφή της βασιζόταν αποκλειστικά στην εμφάνισή της και λέει ότι «είχε σίγουρα μια πολύ κακή σχέση με τις θερμίδες».
«Πέρασα από έναν κύκλο περιορισμού και υπερφαγίας, οπότε θα περιοριζόμουν σε πολύ χαμηλές θερμίδες και μετά τα Σαββατοκύριακα»
«Επηρέασε ακόμη και πράγματα όπως το αν ήμουν με τους φίλους μου και είχαμε μια βραδιά ταινίας και… το θυμάμαι τόσο ξεκάθαρα – υπήρχε ένα μπολ με γλυκά στο τραπέζι και οι φίλοι μου απλώς τσίμπαγαν ένα μία στο τόσο κι εγώ απλά έπαιρνα συνέχεια και σκέφτηκα, πώς έχουν τόσο πολύ έλεγχο που μπορούν απλώς να πάρουν ένα όταν θέλουν και εγώ απλά δεν μπορώ να το ελέγξω;»
“Τρώγε καλά για να νιώθεις καλά”
Αυτή η στιγμή με τους φίλους της και βλέποντας την προπόνησή της να υποφέρει ήταν δύο στιγμές που πυροδότησαν την αλλαγή νοοτροπίας της Laoise.
«Έτρωγα πολύ χαμηλές θερμίδες και κουραζόμουν πολύ στην προπόνηση, έτσι απλά συνέχισα να τις ανεβάζω και η νοοτροπία μου σταδιακά άλλαξε σε «είμαι κουρασμένη στην προπόνηση σήμερα, οπότε χρειάζομαι μερικές επιπλέον θερμίδες, οπότε θα φάω τις επιπλέον θερμίδες γιατί θα βοηθήσουν την προπόνησή μου».
Η Laoise άρχισε να εκπαιδεύει τον εαυτό της και να βρίσκει έμπνευση μέσα από ανθρώπους που περνούν το ίδιο πράγμα. Έμαθε να χρησιμοποιεί τη μέτρηση μακροθρεπτικών συστατικών προς όφελός της, χωρίς να στηρίζεται σε αυτήν. Έτσι ξεκίνησε η αλλαγή της.
«Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν αύξησα τις θερμίδες μου και αμέσως είδα μια τόσο μεγάλη αλλαγή. Τροφοδοτούσα τον εαυτό μου και το σώμα μου, οπότε δεν λαχταρούσα όλα τα πράγματα που έκοψα και είχα περισσότερο χώρο στις θερμίδες μου για να συμπεριλάβω σοκολάτα στο τέλος της ημέρας και τώρα δεν μπορεί να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς σοκολάτα αφού τρώω κάθε μέρα, ακόμα και πριν από το παγκόσμιο πρωτάθλημα, δεν θα μπορούσα ποτέ να την κόψω από τη ζωή μου – δεν θέλω να ζήσω μια ζωή χωρίς υδατάνθρακες ή σοκολάτα!»
Η νοοτροπία της για το φαγητό και τις θερμίδες έχει αλλάξει τελείως ταχύτητα. Η Laoise εξηγεί ότι τώρα είναι σε θέση να καταλάβει ότι τρώει καλό φαγητό για να νιώθει καλά τόσο πνευματικά όσο και σωματικά.
«Το να τρώω καλά για να νιώθω καλά είναι τόσο σημαντικό – αυτό είναι που πάντα πιστεύω ότι τρώω καλά και αυτό είναι και λαχανικά και ωραία πράγματα όπως η σοκολάτα, επειδή τα λαχανικά με κάνουν να νιώθω καλά λόγω των θρεπτικών συστατικών, αλλά μετά η σοκολάτα με κάνει να νιώθω καλά επειδή έχει ωραία γεύση».
«Βρήκα τους ανθρώπους μου»
Πίσω από τους περισσότερους G.O.A.T κρύβεται ένα σταθερό σύστημα υποστήριξης. Για τη Laoise, οι δύο προπονητές της είχαν ιδιαίτερα σημαντικό αντίκτυπο πάνω της.
«Με τον πρώτο μου προπονητή, ήμουν πολύ νέα όταν ξεκίνησα και όποτε αμφέβαλλα για τον εαυτό μου, απλώς με καθησύχαζε λέγοντας μου «μπορείς να πας πολύ μακριά σε αυτό αν συνεχίσεις να κάνεις ακριβώς αυτό που κάνεις». Οπότε, νομίζω ότι ήταν ένα τεράστιο πράγμα που τον είχα στη ζωή μου».
«Μετά πήγα σε διαφορετικό προπονητή και οι δύο με καθησύχασαν πραγματικά και με έκαναν να πιστέψω ότι θα μπορούσα πραγματικά να μιλήσω μαζί τους αν συνέβαινε κάτι. Ήταν πάντα δύο άνθρωποι που ενίσχυαν την αυτοπεποίθησή μου όταν δεν είχα αυτοπεποίθηση».
Η Laoise λέει επίσης ότι έπρεπε να χάσει τις τυπικές εφηβικές δραστηριότητες, όπως η έξοδος και το πάρτι με τους φίλους της. Λέει ότι οι φίλοι της υποστηρίζουν πραγματικά την προπόνησή της και έχει επίσης κάνει φίλους ζωής μέσω του αθλήματός της που μοιράζονται τους ίδιους στόχους της.
«Δεν θα έκανα πράγματα που κάνουν οι φίλοι μου, όπως οι έξοδοι και τα πάρτι και διάφορα άλλα παρόμοια πράγματα επειδή είμαι αρκετά αυστηρή με την προπόνηση, οπότε ένιωθα ότι μου έλειπε κάπως αυτή η πλευρά των πραγμάτων. Αλλά μετά, καθώς άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με το powerlifting, έκανα φιλίες με ανθρώπους που έχουν τους ίδιους στόχους με εμένα και δουλεύουν για τα ίδια πράγματα με εμένα, έτσι είναι σαν να έχω βρει τους ανθρώπους μου τώρα και όλοι δουλεύουμε προς το ίδιο πράγμα, είναι απλά υπέροχο.»
“Το έχουμε”
Όλα αυτά συνεισφέρουν θετικά για τη μεγάλη στιγμή. Τη νίκη της Laoise στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Είναι δύσκολο να φανταστείς πώς νιώθεις μια τέτοια στιγμή αν δεν έχεις κάνει ποτέ στον επαγγελματικό αθλητισμό, και παρόλο που η Laoise φαίνεται ψύχραιμη, ήρεμη και συγκεντρωμένη, λέει ότι τα νεύρα της ήταν σίγουρα στην τσίτα.
«Ήμουν τόσο νευρική όταν μπήκα για να κάνω τα squats που δεν μπορούσα να φάω ή να κάνω το οτιδήποτε και είπα στους προπονητές στην αίθουσα προθέρμανσης «απλώς βάλτε κάτι στη μπάρα και αν μπορώ να το σηκώσω υπέροχα, αν δεν μπορώ, τότε είναι πολύ κακό».
Αφού έκανε squats με βάρος 147 κιλών, η Laoise ανασυγκρότησε τον εαυτό της για τις πιέσεις πάγκου και μπήκε δυνατά. Τότε ήταν που κατάλαβε ότι είχε τη νίκη στο τσεπάκι της.
«Ήμουν στον πάγκο και νομίζω ότι ήταν μετά τις πιέσεις πάγκου, τότε απλά κοίταξα τον προπονητή μου που είναι επίσης φίλος μου και είπα «το έχουμε;» και μου είπε «ω ναι, το έχουμε» και απλά έτρεμα ενώ προσπαθούσα να αντισταθώ στα δάκρυα γιατί πήγαινα σε δύο λεπτά για άρσεις θανάτου και δεν μπορούσα να το πιστέψω».
Η Laoise κατέληξε να σηκώσει στις πιέσεις πάγκου 77,7 κιλά και στην άρση θανάτου 155 κιλά προτού της δωθεί το χρυσό μετάλλιο που της άξιζε.
