Ο Χρίστος Νικολάου, ο μοναδικός Κύπριος που έχει αγωνιστεί στο κλουβί του Bellator μίλησε στο Fitshop.gr για το MMA, το Muay Thai και τις προοπτικές των μαχητικών αθλημάτων στην Κύπρο.
109 αγώνες στο Muay Thai, ρεκόρ 2-1 στο MMA. Ο Χρίστος Νικολάου έφτασε σε κορυφές που δεν είχαν προηγούμενο στην Κύπρο, αποτελώντας έναν πρωτοπόρο για τα μαχητικά αθλήματα στη χώρα του.
Χάραξε ένα ιδιαίτερο μονοπάτι, αρχίζοντας από το Muay Thai, με το οποίο ασχολήθηκε για περισσότερες από δύο δεκαετίες και συνέχισε στο MMA.
Ο Νικολάου πλέον μέσα από το Paphos Thai Boxing & MMA Fight Club μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις και τις εμπειρίες του από τα κορυφαία promotion στον κόσμο, ανοίγοντας το δρόμο για τα νέα παιδιά που ονειρεύονται να γίνουν επαγγελματίες μαχητές.
Πώς όμως ένα παιδί από μια χώρα που δεν έχει παράδοση, ασχολείται με τα μαχητικά αθλήματα;
“Ξεκίνησα με τις πολεμικές τέχνες στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη. Μόλις τελείωσα το στρατό πήγα στην Αμερική μόνος μου, χωρίς να ξέρω κανέναν. Πήγα σε μια σχολή, Shitan Gym, τότε ήταν η μοναδική σχολή στην Αστόρια που κάναμε Muay Thai. Έπειτα πήγα στην Αθήνα όπου κάναμε προπονήσεις με τον σπουδαίο Γιώργο Μάλλιο, τον Ζαμπίδη, τον Πάρη Βασιλικό και όλους αυτούς. Έμεινα πέντε χρόνια εκεί”.
Πες μας λίγο για την καριέρα σου. Έχεις αγωνιστεί στο εξωτερικό και ήσουν ο πρώτος Κύπριος στο Bellator.
Ασχολούμουν αποκλειστικά με το Muay Thai. Όταν έφυγα από την Αθήνα, μετά από πάρα πολλούς αγώνες στην Ευρώπη, γύρισα στην Κύπρο, όπου συνέχισα με την εθνική Κύπρου. Είχα μάνατζερ και ταξιδεύαμε στο εξωτερικό παίζοντας αγώνες Muay Thai. Έχω παίξει και στο Eurosport αγώνα πυγμαχίας. Τα τελευταία οκτώ χρόνια ασχολήθηκα με το Brazilian Jiu Jitsu, το οποίο με ώθησε να ασχοληθώ και με το MMA. Αυτό έγινε μετά το τέλος της καριέρας μου στο Muay Thai. Μου ήρθε μια πρόταση να παίξω στο Βέλγιο, στο European Beatdown, μια διοργάνωση των 10 χιλιάδων ατόμων. Είχα παίξει εκεί δύο αγώνες.
Τότε θα γινόταν το Bellator 209, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Τελ Αβίβ στο Ισραήλ στις 15/12/18. Μου πρότειναν κάποιοι παράγοντες του χώρου και ένας μάνατζερ από τη Σουηδία να μεταβώ τον Ιούνιο στο Τελ Αβίβ για τα δοκιμαστικά. Δήλωσα συμμετοχή και επιλέχτηκα. Η εμπειρία εκεί ήταν επίπονη, πολλοί αγώνες από το πρωί μέχρι το βράδυ. Έπαιξα με έναν Ισραηλινό πρωταθλητή στην κατηγορία Welterweight. Έτσι έγινα ο πρώτος και μοναδικός Κύπριος που έχει λάβει μέρος στη διοργάνωση Bellator. Είχα συμβόλαιο με αυτούς για τρεις αγώνες, αλλά έπειτα από τραυματισμούς και τον COVID δεν κατάφερα να παίξω ξανά.
Αναμένω τώρα για το Νοέμβριο, εφόσον γίνει το Bellator στο Ισραήλ. Με έχουν προσεγγίσει, ίσως αυτός να είναι ο τελευταίος αγώνας της καριέρας μου”.
Υπήρξε δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου που έφτασε κοντά στο να σε λυγίσει;
“Το οικονομικό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Το κράτος δεν βοηθά αθλητές υψηλού επιπέδου αν δεν πρόκειται για Ολυμπιακά αθλήματα. Είσαι αναγκασμένος από μόνος σου να αναζητάς χορηγούς ή (να αρκείσαι) με τα λεφτά της διοργάνωσης. Αυτό είναι ένα μειονέκτημα. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Αν δεν τρέξει ο αθλητής, είναι μόνος του”.
Είσαι προπονητής και ιδιοκτήτης του Paphos MuayThai Boxing-Bjj-MMA. Ποιος είναι ο δρόμος που θα έλεγες σε ένα παιδί πως πρέπει να ακολουθήσει αν θέλει να γίνει επαγγελματίας αθλητής MMA;
“Επειδή είμαι από τους πρωτεργάτες του αθλήματος στην Κύπρο, έχοντας ασχοληθεί χρόνια, έχουμε μια από τις μεγαλύτερες σχολές ΜΜΑ. Έχω ανοίξει έτσι κάποιους δρόμους στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα τα δικά μας παιδιά να μπορούν να παίξουν σε κάποιες διοργανώσεις όπως το Bellator, το Brave, ίσως και το UFC με κάποιους μάνατζερ καλούς. Υπάρχει άλλωστε το παράδειγμα του EFL στην Αθήνα, με το οποίο έχουμε καλή επικοινωνία και συνεργασία. Στις 4 Ιουλίου θα έρθουμε με έναν αθλητή μας στην Αθήνα για να πάρουμε μέρος στο Quest”.
Προτιμάς το ρόλο του αθλητή ή του προπονητή;
“Έχω αρχίσει να τα διαχωρίζω στο μυαλό μου και να προτιμάω το ρόλο του προπονητή. Δεν ξέρω αν θα γίνει ο αγώνας στο Bellator, αλλά πλέον θεωρώ τον εαυτό μου περισσότερο προπονητή, παρά αθλητή.
Είναι δύσκολη η μετάβαση. Έρχεται όμως μια φάση που πρέπει να βρεις τη δύναμη και να δώσεις την ευκαιρία στα δικά σου παιδιά. Όσο είσαι αθλητής, δεν μπορείς να είσαι 100% προπονητής”.
Ο κόσμος στην Κύπρο ασχολείται με το MMA;
“Στην Κύπρο έχει ανέβει πολύ το BJJ τα τελευταία χρόνια. Σε καλά επίπεδα είναι και το Muay Thai. Με το ΜΜΑ ασχολείται αλλά δεν υπάρχει το υψηλό επίπεδο που θα θέλαμε. Ελπίζω πως με την πάροδο του χρόνου, θα αναπτυχθεί και το ΜΜΑ. Είναι αναπόφευκτο. Και επειδή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις παγκοσμίως και οι περισσότεροι το προτιμούν από το kickboxing και το muay thai, θεωρώ ότι με γοργούς ρυθμούς θα επεκταθεί και εδώ”.
Πρόσφατα συναντήθηκες με τον Πρόεδρο του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού, Ανδρέα Μιχαηλίδη. Τι προοπτική υπάρχει για την ανάπτυξη του MMA στην Κύπρο;
“Αναφερθήκαμε γενικά στην οικονομική βοήθεια που χρειάζονται τα μαχητικά αθλήματα. Να μπορούν οι αθλητές να μεταβαίνουν σε camp του εξωτερικού, να αποφεύγουν να μπλέκουν με περίεργους που τους υπόσχονται πράγματα. Ο πρόεδρος είναι αυθεντικός και πιστεύω πως θα αλλάξουν κάποια πράγματα προς το καλύτερο”.
Τι λες σε έναν αθλητή σου πριν μπει σε μια μάχη ή εσύ τι σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή;
“Σκέφτομαι πως πρέπει να του μεταφέρω την κατάλληλη ψυχολογία για να ξεπεράσει τις φοβίες. Γιατί όποιος αθλητής πει ό,τι δεν έχει φοβίες, θα πει ψέματα. Πρέπει ο προπονητής, εγώ σε αυτή την περίπτωση, να καταφέρω να του εμφυσήσω την κατάλληλη ψυχολογία μέσω της εμπειρίας μου και να τον βοηθήσω να δει τον αγώνα σαν μια μάχη που πρέπει να δώσει το 100% του εαυτού του και να νιώσει πως όλες του οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες. Ένας δύσκολος δρόμος, αλλά με μεγάλες θυσίες και θέληση όλα μπορούν να γίνουν”.
