Boxing & Martial Arts TipsΘέλει να κάνεις μια διαφορετική μορφή άσκησης; Κάτι που να ξεχωρίζει από το γυμναστήριο και τα υπόλοιπα συνηθισμένα. Το fitness boxing είναι η λύση που δεν περίμενες! Πρόκειται για την απρόσμενη μορφή άσκησης που κρύβεται πίσω από πολλά καλλίγραμμα τόσο ανδρικά, όσο και γυναικεία κορμιά.
Το μποξ απευθύνεται σε όλους. Δεν είναι μόνο για όσους έχουν μυϊκή δύναμη, τους άνδρες ή όσους αθλούνται συστηματικά σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Αντιθέτως, το μποξ θα σε βοηθήσει να χτίσεις μυς και να κάψεις ταυτόχρονα θερμίδες.
Αυτοί είναι αναλυτικά οι μύες που γυμνάζονται με το μποξ:
Μείζων Θωρακικός
Ο μεγαλύτερος μυς που χρησιμοποιείται στην πυγμαχία είναι ο μείζων θωρακικός. Βρίσκεται στο στήθος και εκτείνεται από το στέρνο, τις κλείδες μέχρι την κάτω πλευρά του βραχιονίου ή άνω μέρος του βραχίονα.
Ο μείζων θωρακικός, ένας πολύ ισχυρός μυς είναι υπεύθυνος για ένα μεγάλο μέρος της δύναμης που έχουν οι γροθιές. Πρόκειται για τον πιο δραστήριο μυ στις γροθιές που συμμετέχει αρκετά ο αγκώνας, όπως κατά τη διάρκεια ενός κροσέ. Φυσικά, συμμετέχει και σε όλες τις άλλες γροθιές. Η πυγμαχία, λοιπόν, κάνει τους μείζονες θωρακικούς μύες δυνατότερους.
Δελτοειδείς
Υπάρχουν τρεις μείζονες μύες των ώμων: ο οπίσθιος δελτοειδής, ο έσω δελτοειδής και ο πρόσθιος δελτοειδής. Στην πυγμαχία, ο πιο ενεργός μυς του ώμου είναι ο πρόσθιος δελτοειδής, που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του ώμου σας. Ο πρόσθιος δελτοειδής συνεργάζεται με το μείζονα θωρακικό για να μεγιστοποιήσουν τη δύναμη των χτυπημάτων.
Ο μεσαίος δελτοειδής είναι ενεργός κάθε φορά που ο βραχίονας ανυψώνεται, είτε πρόκειται για δεξί ντιρέκτ είτε αριστερό κροσέ. Οι πίσω δελτοειδείς είναι ενεργοί κάθε φορά που τραβάτε το χέρι σας πίσω μετά από μια γροθιά. Ακόμα και κρατώντας τα χέρια σας επάνω στη θέση μάχης, απαιτούνται αλλά και αναπτύσσονται δυνατοί δελτοειδείς. Αυτοί είναι οι μύες που έχουν την τάση να τους αισθανόμαστε πιο κουρασμένους κατά τη διάρκεια ενός φιλικού αγώνα ή προπόνησης σε σάκο.
Μύες χεριών
Οι βραχιονίοι τρικέφαλοι είναι αυτοί που βρίσκονται στο πίσω μέρος του ανώτερου βραχίονα και είναι υπεύθυνοι για το «κούμπωμα» του αγκώνα καθώς ρίχνουμε ένα χτύπημα. Συνήθως αναφέρονται ως τρικέφαλοι και παίζουν βασικό ρόλο στη συνέχιση μιας κίνησης που δημιουργήθηκε από τους πρόσθιους δελτοειδείς και το μείζονα θωρακικό, αλλά και στην οδήγηση της γροθιάς προς τον επιδιωκόμενο στόχο.
Οι δικέφαλοι, απ’ την άλλη, είναι ενεργοί σε όλη τη διάρκεια της πυγμαχικής προπόνησης καθώς κρατάμε τα χέρια επάνω σε θέση μάχης. Στην ενίσχυση αυτών των μυών συμβάλλουν όλα τα είδη των χτυπημάτων, ωστόσο, είναι πιο ενεργοί όταν χτυπάμε ένα βαρύ στόχο παρά στη σκιαμαχία.
Κορμός και ραχιαίοι
Τα επιτυχή χτυπήματα που δίνουμε όπως και η προστασία απ’ τα χτυπήματα που δεχόμαστε απαιτούν έναν ισχυρό κορμό. “Κορμός” είναι ο συλλογικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κοιλιακή χώρα, τη μέση και την πλάτη.
Ένα σωστό χτύπημα χρειάζεται σε σημαντικό βαθμό την περιστροφή και κάμψη της σπονδυλικής στήλης. Είναι αυτή η κίνηση που χρειάζεται ολόκληρο τον κορμό. Δεχόμενοι, επίσης, χτυπήματα στο μεσαίο τμήμα του κορμού, ενισχύουμε αρκετά τους τοπικοί μύες. Στην πλάτη, οι τραπεζοειδείς, οι ρομβοειδείς και οι πίσω δελτοειδείς ενεργοποιούνται κάθε φορά που μια γροθιά επιστρέφει στη θέση μάχης.
Μύες Ποδιών
Οι πυγμάχοι κινούνται συνεχώς. Ο ρυθμός στα πόδια είναι ένα από τα κύρια εργαλεία στην πυγμαχία, γι’ αυτό οι τετρακέφαλοι, οι οπίσθιοι μηριαίοι και οι γάμπες δε βρίσκονται ποτέ σε κατάσταση ηρεμίας.
Οι τετρακέφαλοι και οι γλουτοί μπαίνουν στο παιχνίδι όταν ένας πυγμάχος προκειμένου να αποφύγει μια γροθιά ξεγλιστρά κάτω ή γύρω από αυτή. Επιπλέον, κάθε χτύπημα ξεκινά να κάνει όλη τη διαδρομή από τα πόδια και η ροπή του από εκεί μεταφέρεται, μέσα από τον κορμό και το βραχίονα.
